Narodziny drugiego dziecka

Pojawienie sie kolejnego dziecka to istne trzesienie ziemii w dziecięcym świecie ,zarówno dla dziecka jaki całej rodziny nie jest jedynie żródłem radości ale także wyzwań , ktorym musza stawic czoła oraz kryzysów o roznym chatakterze i natęzeniu .

Rodziców zwykle na wieśc o pojawieniu sie kolejnego dziecka ogarnia szereg emocji od euforii , radosci ,  po niepokoj ,strach i niepewnośc przed nową sytuacją , to naturalne reakcje a emocje sa krotkotrwałe  i mijaja ,dlatego tez badzmy otwarci na dialog na rozne formy pomocy i wsparcia , poszukajmy wokol siebie serdecznych ludzi ktorzy beda nas wspierac i dodawac otuchy w tym czasie , partner, rodzice , najblizsza rodzina , przyjaciółka .

Co zatem dzieje sie w zyciu dziecka kiedy rodzi sie rodzenstwo ??Swiat ktory dziecko znało dotychczas odchodzi do przeszłości , zaowno dla dziecka jak i rodzicow „nic juz nie bedzie takie samo „Oczekiwaniu na rodzenstwoczesto towarzyszy czułośc , zaciekawienie ekscytacja,ale sa tez dzieci ktore reaguja niepokojem i głośno komunikuja swój brak akceptacji .To dlatego że nowa sytuacja przynosi zarówno zyski jak i straty .Dziecko zyskuje nową relacje i rodzine bogatszą o dadatkowego członka .Równoczesnie na jego oczach powstaje nowa reczywistośc w ktorej trzeba dzielic sie z rodzicami , ich uwagą , czasem , i zasobami materialnymi z kimś jeszcze .Dlatego oprócz radości i czułości starsze rodzeństwo przezywa takze niepokoj , napięcie , żal a czasem takze złośc .Może odzywać sie w nim niepewnośc dotyczaca tego jak bedzie teraz wyglądało jego zycie oraz obawy czy nadal jest dla rodzicow kimś wyjątkowym.Doświadcza flustracji wynikajacej z konieczności odraczania realizacji własnych potrzeb gdy rodzice zajmują sie niemowleciem .Z utrata tego co znane wiąze sie zachwianie poczucia bezpieczeństwa ktore owocuje trudnymi zachowaniami lub czasowym regresem czyli cofnięciem sie w niektorych obszarach rozwoju .To wszystko moze byc dla rodzicow bardzo niepokojące i staje sie zrodłem wewnetrznego konfliktu i wyrzutów sumienia .Pokrzepiajaca informacja jest takaze kazde dziecko moze miec inny , indywidualny zestaw towarzyszacych mu odczuc , to wszystkie te reakcje sa typowe.Warto zrobic dla nich miejsce , poniewaz jest to etap ktorego nie da sie przeskoczyc .Miejmy na uwadze tez fakt ze kryzysy mijaja .

UCZMY SIE SIEBIE NA NOWO

Rodzina tworzy dynamiczny sysytem w ktorym wszystkie ogniwa na sibie oddziałowywuja , system ktory dązy do rozwoju a takze do względnej rownowagi

Gdy pojawia sie w niej kolejne dziecko , zmiana i zwiazany z nia kryzys są nieuniknione .Zarówno rodzic jak i dziecko wkraczaja razem w nieznane i potrzebuja nauczyć sie funkcjonowac w nowej konfiguracji .Nie tylko dziecko doświadcza utraty tego co juz znane .Również rodzice traca w pewnym sensie swoje dotychczasowe rodzicielstwo ,poniewaz pojawienie sie nowego dziecka powoduje ze ralacje z kazdym z dzieci , a takze relacje między partnerami na nowo sie definiują .

W psychologii za kryzys uznaje sie sytuacje w ktorej dotychczasowe sposoby radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami przestają działac i zachodzi potrzeba wypracowania nowych .Na to z kolei potrzeba czasu dzieci potrzebuja go by poczuc sie w nowej sytuacji bezpiecznie , a dorośli -by nauczyć sie funkcjonowac w nowej konfiguracji .W przypadku powiekszenia się rodziny kryzys spowodowany jest nie tylko zmiana ze opieka nad noworodkiem kosztuje rodzicow wiele energii ale głownie wiąże sie z niedoborem snu oraz OGRANICZONYMI MOZLIWOŚCIAMI REGENERACJI W CIĄGU DNIA , w konsekwencji uszczuplonymi zasobami do zajmowania sie starszym dzieckiem /dziecmi .Dlatego jednym ze wspierających działań jakie moga podjąć w tym kryzysie rodzice jest poszukanie dodatkowej pomocy i wsparcia .W duzych miastach gdzie nie funkcjonuja rodziny wielopokoleniowe kobieta po wyjascu ze szpitala zostaje z dzieckiem / dziecmi zupełnie sama , oczywiscie sa kobiety ktore decyduja sie na pomoc ze strony mamy /tesciowej , sa takze kobiety ktore z roznych wzgledów nawet na taka pomoc nie moga liczyc , dlatego bardzo zachecam aby przełama swoje obawy i skorzystały ze wsparcia zewnetrznego  chodzby 2 razy w tygodniu na poczatek z pomocy połoznej badz profesjobalnej niani , zyskujemy w tym czasie komfort -spacer, kapiel , drzemka czy wypicie cieplej kawy , rzeczy na pozór banalne ale kazda swiezo upieczona mama wie ze przy małych dzieciach czynnosci te momentami  bywają niewykonalne .Troszczymy sie nie tylko o nasze regeneracje naszego ciała ale przede wszystkim o nasza rownowage i dobrostan psychiczny ktory w tym szczegolnym  czasie  powinien byc traktowany priorytetowo .Dawajmy sobie prawo o zadbania o siebie czasem 2 godziny spokoju okazuja sie zbawienne i korzystnie wpływaja na nasz dobrostan  .Zacznijmy od tego , jesli jednak zauwazymy o siebie niepokojace sygnały ktore w znacznym stopniu utrudnia nam funkcjonowanie nie bojmy sie skorzystac z pomocy profesjonalnej w tym wypadku  psychologicznej ,(to ze chcemy sobie pomoc jest oznaka naszej sily , nie słabosci ) w wiekszosci przypadkow mamy do czynienia z depresja poporodową .Depresje jak kazda inna chorobe nalezy leczyc przy odpowiednim wsparciu i leczeniu  mamy szanse na powrot do roznowagi .Kazdy człowiek jest inny kazda kobieta jest inna co za tym idzie kazdy ma inna wrazliwosc na bodzce wynikajace z nowej sytuacji , po ciazy dbamy o pozbycie sie  ponad programowych kilogramow , rozprawiamy sie z rozstepami ,zapominajac o  ukladzie nerwowym ktory zaniedbany potrafi wpłynac takze na ciało .Zachecam do porzucenia mitu „matki  polki umęczonej „, dzieco ma dwoje rodzicow i zdrowy podział obowiazkow przy dziecku to podstawa , kobiety bardzo czesto odrzucaja swoich partnerow , w mysl zasady ze ja wszystko wiem i  zrobie lepiej , wlaczajmy naszych partnerow w czynnosci typu  kapiel czy karmienie niech  partner bedzie obecny obok nas , co cieszy jest coraz wiecej swiadomych ojcow ktorzy wlaczaja sie czynnie w wychowywanie dziecka .

Wiele sie zmienia , narodziny kolejnego dziecka to jest nasza nowa rzeczywistość. Pomaga otworzyc sie na to co w tej sytuacji jest trudne , ale i na to co w tej sytuacji jest darem .

ABY POMOC STARSZEMU DZIECKU POCZUC SIE BEZPIECZNIE RODZICE POWINNI

-DZIELIC UWAGE MIĘDZY STARSZE I NOWO NARODZONE DZIECKO

Wyzwaniem dla  dziecka moze byc tez odnalezienie sie w sytuacji kiedy goście , babcie , ciocie , sasiedzi podczas odwiedzin cała uwage kieruja na noworodka , starajmy sie działac tak zeby dziecko miało potwierdzenie „Nie zniknąłem , nadal jest dla mnie miejsce jestem ważny „

MIEC SWIADOMOŚC NAGŁEGO WZROSTU OCZEKIWAŃ

Pojawienie sie nowego dziecka w rodzinie sprawia , ze to starsze automatycznie za pomoca kontrastu , wydaje sie rodzicom o wiele starsze niz w rzeczywistosci.Powoduje to skokowy wzrost oczekiwań w momencie w którym dziecko zwykle potrzebuje duzo więcej wsparcia i staje sie mniej samodzielne niz wcześniej .Wspierajaca bedzie swiadomośc ze 3, 5 czy 9 latek nadal potrzebuje by dorosły zatroszczył sie o wiele jego potrzeb i chcialby poczuc sie najwazniejszym stworzmy przestrzen do rozmow i okazywania dziecku takiego poczucia .

Przykładem moga byc np czas tylko we 2 lub 3 kiedy dziecko spi lub jest pod opieka np niani czy babci , wspolne spacery czy wyjscie do kawiarni  lody ciastko czy ulubione danie ,lub codzinne rytuały np wspolne czytanie przed snem .Nadmienie ze buziaki  i przytulasy powinny buy dostarczane w ilosci nie ograniczonej 🙂

AKCEPTOWAC EMOCJE

Sposobem na wspieranie starszego dziecka jest takze przyjmowanie z akceptacja wyrażanych przez nie emocji , takze wtedy gdy padja słowa „nie chce go juz „,”oddajmy go „

Rodzice często odpowiadaja „nie wolno tak mowic , przeciez to twoj brat/ siostra .Stoja za tym obawy , ze zaakceptowanie niechęci wobec rodzeństwa sprawi że ta niechęc bedzie rosła i pozostanie w dziecku na zawsze , uniemożliwiając zbudowanie dobrej relacji .

Tak sie nie dzieje , negatywny stosunek do rodzeństwa nie wrózy zle pozniejszym relacjom dzieci , szczególnie jesli starszak zostanie z tymi emocjami przyjęty .Akceptacja jest pierwszym krokiem ku zmianie .Nie traktujmy tych komunikatów dosłownie , a zamiast tego starajmy sie koic bol i zagubienie ktore jest „pod płaszczem buntu” .Dziecko ktore jest przyjęte z tym co przezywa czuje sie wysłuchane , dostrzezone , akceptowane i kochane .Z czasem odzyskuje poczucie bezpieczeństwa , nabiera zaufania do siebie i bliskich , a rownoczesnie może osfajac nową sytuacje z dorosłymi a nie w osamotnieniu .

PAMIĘTAJMY WSZYSTCY JESTEŚMY WAŻNI .